 |
| Penningmeester, secretaris en twee leden (Jan en Martin) |
Gisteren gezellig getafeld, vandaag weer vroeg aan het werk. De dag begint met een ruim 30 km lange klim naar O Cebreiro.
 |
| De klim naar O Cebreiro |
Tijdens de klim ontmoeten we Jan en Martin weer.
O Cebreiro bestaat slechs uit een twintigtal huizen met een 10e eeuws kerkje. In de kerk het graf van Elias Valina de grote instigator van de moderne camino. We plaatsen in gedachten wat bloemen bij zijn graf (voor de fietser is het zijn eer te na om tijjdens een klim af te stappen, dus er was geen gelegenheid bloemen te plukken Mireille).
 |
| Graf van Elias Valina |
 |
| Palozza in O Cebreiro |
 |
| Pelgrims te paard |
Na O Cebreiro nog twee toetjes in de vorm van twee altos.
Na de altos weer een fraaie afdaling van 12 km naar Triascastela, pure poezie voor de secretaris die bijna niet hoeft te remmen (frenar es un frecaso).
En voor de lezer die zich afvraagt hoe het met de bolletjestrui ging vandaag. Laten we maar zeggen dat hij hem niet gestolen heeft.
In Triacastela ontmoeten we Jos en Ada uit Woensdrecht. Ze zijn lid van het Vlaams genootschap, het Nederlandse vinden ze te commercieel. Daar moet de secretaris mee van weten, maar als hij zich bekendmaakt, vluchten ze snel weg. In ieder geval goed om die uitstaling in de gaten te houden. Dan maar snel naar de Jacobskerk uit de 11e eeuw met romaanse kooruitbouw. De kerk is zowaar open.
 |
| Jacobskerk in Triacastela |
El ser humano es un incansable caminante, un peregrino en el tiempe y en la historia. Pero para recorrer bien ese camino de la vida es necesario darle un sentido: saber de donde vengo, a donde voy y como andar ese camino.
In Samos een indrukwekkend klooster in barokstijl,maar de pelgrimsbroers kiezen voor de kapel uit El Salvador uit de 9e eeuw opgetrokken uit gestapelde leisteen met mozarabische trekken. De cypres ernaast schijnt duizend jaar oud te zijn.
 |
| Kapel in Samos met oude cypres |
 |
| Onderkomen in Sarria |
¡ Hola ! Fietsbroeders, eens in Sarria mogem jullie al beginnen aftellen. Het einde is in zicht. Eerst en vooral bedankt voor de virtuele bloemen op het graf van padre Valiño. Groeide er echt geen madeliefje op het pleintje voor de kerk? Op de Alto do Poio ziet Bas er indrukwekkend uit. Jullie hebben duidelijk genoten van het klimmen en dalen, siendo peregrino en el tiempo y en la historia...siendo siempre peregrino. In het nu te verschijnen nummer van "De Pelgrim" (van het Vlaams genootschap!) heb ik een stukje over Triacastela geschreven. Heb je de drie kasteeltorens gezien, in reliëf aangebracht op de voorzijde van de kerktoren? In Triacastela was ook een gevangenis voor pelgrims - er waren blijbaar ook stoute jongens onderweg. De paterslikeur van Samos kon geen goesting wekken. Misschien de agua ardiente in Portomarin, hoewel het nog te vroeg op de dag zal zijn als jullie daar passeren. Als je tijd en zin hebt kan er misschien nog een extraatje af. Voorbij Ligonde staat een wegwijzertje naar Vilar de Donas: mooi Romaans kerkje, mooie gotische wandschilderingen met mooie dames, een stenen retabel, grafmonumenten van Santiago-ridders, enzovoort. Het kan natuurlijk zijn dat de drang naar de apostel zo groot is dat jullie niet meer te houden zijn. Aankomst in de Jacobusstad op vrijdag? Van harte alle voorspoed gewenst bij de laatste etappes. Jullie gezelschap-onderweg valt goed mee zo te zien, het is niet te talrijk en blijkbaar gezellig. Hoe komt het dat in de loop van de avond (ik heb op 3 verschillende momenten naar den blog gekeken) iedere keer wat bijkomt: een foto (super!), een onderschrift, een blokje tekst. Hoe doe je dat toch, André? Je bent in elk geval geen apprenti-sorcier meer, maar een volleerde tovenaar.
BeantwoordenVerwijderenRust allebei goed uit in Sarria y hasta mañana. ULTREYA !