Estepar –
Carrion de los Condes 76 km
Onze
apostel laat het wat afweten vandaag, maar zijn taak wordt weer ruimschoots
overgenomen door de heilige Antonius, maar daarover straks meer.
De beide
pelgrims zijn er aan begonnen. De volgende 250 km is er de meseta. De Spaanse
hoogvlakte die zo grofweg tussen de 800 en 900 m hoog is. Eindeloze graan- of
grasvelden zover het oog reikt in een verder leeg landschap. Af en toe een
dorpje waarvan men zich afvraagt hoe lang het nog bewoond blijft.
 |
| De meseta |
Overigens
is dit ‘vlak’ maar relatief. De gps van de secretaris die alle
hoogteverschillen bijhoudt weet te melden dat er vandaag in totaal een
hoogteverschil van 840 m overbrugd is. Mensen die nooit in het buitenland
fietsen vragen wel eens: naar Spanje fietsen is dat niet zwaar, dan moet je
toch de Pyreneeen over? De 840 m klimmen van vandaag is evenveel hoogteverschil
als de klim van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Roncesvalles. Daarmee is meteen de
vraag beantwoord. Op een ‘vlakke dag’ in Spanje beklim je toch ongemerkt een
Pyreneencol.
En zoals
het hoort op de meseta hebben de pelgrims vandaag wind tegen. En ook de regen
laat zich sinds Bordeaux weer eens voelen.
De weg voert dwars door de ruine van het klooster van San Anton (12e – 14e eeuw). Een klein aantal pelgrims kan er overnachten in de wat alternatief aandoende herberg. In een van de muren merkt de penningmeester een beeldje van onze apostel op. Het enig jacobaleum vandaag.
In de kerk
van de heilige Maria van de Appelboom (Santa Maria del Manzano) in
Castrojeriz schijnt een mooi beeld van onze
apostel te staan. De kerk is echter ’s morgens gesloten weet de barjuffrouw te
vertellen. En een sleutel heeft ze niet.
De
tempeliersburcht op de top van de heuvel (waarschijnlijk 8e eeuw)
heeft de hulp van een bouwkraan gekregen. |
| Maria van de Appelboom en tempeliersburcht met bouwkraan |
Een mooie middeleeuwse stenen brug met twaalf bogen leidt over de Rio Pisuerga. In de Codex Calixtinus reeds vermeld als Pons Fiteria.
In
Fromista staat de San Martin kerk, hoogtepunt van romaanse bouwkunst, maar onze
beide pelgrimsbroers willen deze keer eens naar de San Pedro waar een beeld van
Sint Jacob als pelgrim uit de zestiende eeuw schijnt te staan. Het is echter
onvindbaar. Navraag leert dat het momenteel gerestaureerd wordt.
Fromista is de geboorteplaats van San Telmo, de beschermheilige van de zeevarenden. Zijn graf ligt even buitenTui, een plaats die de pelgrims op de camino Portugues passeren.
Verleden jaar hebben we er met Adrie nog even stilgestaan
Verleden jaar hebben we er met Adrie nog even stilgestaan
Geen Sint
Jacob, maar wel Sint Antonius doet zich
gelden. De secretaris komt bij een bar tot de ontdekking dat hij zijn routegids
kwijt is – een bijbel voor hem. Waarschijnlijk bij San Pedro op een bankje
laten liggen. Bij de kerk is het bankje echter leeg. Als de secretaris toevallig een blik werpt
door de voorruit van een touringcar, ziet hij daar de chauffeur met iets door
de bus lopen. Dat zal toch niet zijn gids zijn? Inderdaad. Een minuut later
rijdt de bus weg.
 |
| Jan en Martin |
Tijdens de
lunch komen ineens fietspelgrim Jan en Martin weer opduiken. Sinds
Jean-Pied-de-Port niet meer gezien. Jan weet te melden dat hij vandaag nog een
korttenige adelaar heeft gezien. Leuk als medefietsers je weblog volgen.
Als de
beide broers weer willen vertrekken komt de secretaris tot de ontdekking dat
hij deze keer zijn handschoenen kwijt is. Wellicht laten liggen toen hij ineens
zijn boekje ging zoeken?
Buiten bij
de bar ligt echter niets. Binnen vertelt de barjuffrouw dat ze ze maar naar
binnen heeft gehaald.
Sint
Antonius heeft het maar druk met zo’n secretaris.
In
Villacalzer de Sirga schijnt de monumentale Santa Maria la Blanca een mooie
jacobskapel te huisvesten met fraai beeldhouwwerk. Ook deze kerk blijkt echter
gesloten.
 |
| Alweer een gesloten kerk |
Buiten
staat voor de voormalige pelgrimsherberg een tafel met beeld ter nagedachtenis
aan de hospitalero Pablo Payo, een goede vriend van onze Mireille. Passanten
kunnen er een slok wijn op te zijner nagedachtenis drinken. Dat laat de secretaris zich geen twee keer zeggen.
Bekend is verder de legende van de Franse pelgrim die al penitentie een ijzeren staaf van 24 pond moest meedragen. In Villacalzar brak de staaf in twee delen die niet meer te tillen bleken. Een teken dat zijn zonden vergeven waren.
In Carrion
de los Condes ontmoeten de broers onze kaderleden Kees en Els van regio De
Bollenstreek.
 |
| Els (met het zwarte vest) en Kees Buts |
Een
gezellige ontmoeting. Minder gezellig is dat alle hostals vol zitten. De
secretaris heeft al twee keer tot volle tevredenheid bij de Dochters van
Barmhartigheid (Hijas de la Caridad) de nacht doorgebracht, maar de
penningmeester wil vanavond voetbal kijken. Bij de dochters van Barmhartigheid moet
je echter om 22.00 uur binnen zijn en aan verlenging doen ze niet.
Op dus
maar naar het klooster van San Zoilo waar pelgrims vroeger onderdak vonden.
Inmiddels is het grotendeels in gebruik als luxe hotel. In hun suite hebben de
secretaris en penningmeester ieder een eigen bureau. De statuten en de
begroting kunnen ze zo goed uit elkaar houden.
Een heel gelukkige zondag gewenst aan mijn pelgrimsbroeders. Gisterenavond ben ik een beetje laat thuisgekomen. Ik heb natuurlijk jullie spannend verhaal nog gelezen maar het lukte niet meer om nog te reageren. Dus nu, retrasado. San Antonio heeft wel veel werk met jullie. Maar hij helpt echt. Mijn moeder placht altijd te zeggen: "Saint Antoine de Padoue, vous qui êtes bon et doux, zeg mij, waar zijn mijn handschoenen naartoe" en Antoontje hielp haar telkens uit de nood. Ja, de heiligen laten zich niet onbetuigd. Ze zijn blij dat ze wat om handen hebben, denk ik. Maar. alle verloren voorwerpen terug gevonden zijnde staat dan wel in contrast met de "malchance"dat de kerken gesloten zijn. Vooral jammer dat Villasirga jullie niet gastvrij heeft ontvangen. Gelukkig blijft Pablo aan zijn tafeltje zitten - (wel bedankt voor de foto, André - drinken uit de porrón lukt je aardig - dat gaat dus in den album). Ik had niet over San Zoilo geschreven> Ik dacht: ze gaan daar voorbij snorren, maar een geluk met een ongeluk. Ik hoop dat je daar de graftomben hebt gezien van de Condes van Carrión en het Romaanse poortje dat men ontdenkt heeft in het kloosterpand met zijn schitterende gewelven. en natuurlijk de match! die is echter van voorbijgaande aard geweest. Heb je ervan genoten, Bas? Gaat het vandaag tot in León? Of toeven julie even in Sahagun? Daar zie je - of hebt al gezien - de twee Romaanse kerken in mudèjarstijl en misschien ook buiten de stad de kerk van de Virgen Peregrina (mas o menos in vervallen staat, maar met een prachtig mudèjar interieur - heel zeker weer gesloten?)) . In Sahagun wordt de Virgen Peregrina vereerd met luister gevierd. Deze devotie is door de franciscanen, zoniet uitgedacht, dan wel zeer gestimuleerd. Het prachtige beeld van de Peregrina staat bij de benedictinessen, vlak bij de barokke poort die over de straat is gespannen De poort, meer een triomfboog, was er eerst. Het is een van de weinig overblijfselen van de grote cluniacenzerabdij, in de 12de eeuw de voornaamste stichting van Cluny in Spanje en door koning Alfonso VI met vekle gaven overladen. Maar dat staat in de boekskes. Langs de rio Céa staat een dubbele rij populieren. Die zijn gegroeid uidt de lansen die de soldaten van Karel de Grote daar in de grond hebben geplant - De mannen van wie de lansen bloeiden zouden sneuvel in de strijd. De bomen eren hun gedachtenis.
BeantwoordenVerwijderenEn misschien vandaag de blijde intrede in León, "de residentiestad van de koning en van zijn hof, vol van allerhande heerlijke dingen" dixit de Gids voor de pelgrim. De instructies voor León hebben jullie al gekregen. San Isidoro van Sevilla is de patroon van internet en computers (dat in antwoord op een opengebleven vraagje van vorige week)- eem absolute MUST en natuurlijk ook de "pulchra Leonina" de meest Franse van de Spaanse kathedralen waarvan de wanden van glas zijn - onbeschrijflijk mooi vooral als de zon schijnt - dan komt er zomaar een gekleurde bloem of een engeltje op je schouder zitten als je erin wandelt. Aan het westportaal: 2 x Jacobus en aan het noordportaal (in de kruisgang) 1x Jacobus met een hoge hoed op zijn hoofd. enzovoort. En ooievaars bij de vleet Die nemen de plaats in van de korttenige adelaar! Fietst Annemie nog mee?
Terwijl ik hier zit zijn jullie dapper aan het fietsen, hopelijk met wind in de rug en zonder regen. Overwin de meseta!
¡ ULTREYA !