Eerst een observatie. De beide pelgrimsbroers zijn gewend des morgens om 6.30 op te staan (ochtenduren op de fiets zijn de mooiste van de dag). In Frankrijk was het dan al een half uurjte licht, maar naarmate de pelgrims verder Spanje in komen wordt het steeds later licht.
Vanmorgen was het nog gewoon donker om half zeven. Te verklaren uit het feit dat onze pelgrims steeds maar westwaarts gaan. Een van de mooie boeken van Mireille Madou heet dan ook niet voor niets: De apostel van het Westen.
Hoe dan ook: eigenlijk fietsen de gebroeders Brouwer sneller dan het licht.
Voor de kunstliefhebbers onder de volgers wordt het vandaag een wat schrale dag. Voor de secretaris en de penningmeester was het een van de zwaarste dagen. Allereerst de warmste dag tot nu toe (tegen de dertig graden zonder een zuchtje wind), maar ook gezien het relief.
Door Galicie fietsen gaat de hele dag omhoog en omlaag. In totaal was er vandaag volgens de gps van de secretaris 1400 m hoogteverschil te overbruggen (ter vergelijking: de Pyreneenklim van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Roncesalles kent een verschil van 800 m).
Helaas vanwege alle inspanningen de afslag naar het kerkje van Villar de Donas gemist. Dus ook geen fresco's van mooie dames gezien.
Verdwenen penningmeester
De afdaling naar het stuwmeer van Portomarin was voor de secretaris weer pure poezie.
Maar halfverwege bedacht hij dat een dichter met een flinke hersenschudding ook niet alles is, dus besloot hij zijn helmpje uit de tas te pakken.
Terwijl hij daarmee bezig was flitste de penningmeester voorbij (sneller dan het licht).
Dit was de secretaris echter ontgaan, zodat hij zich steeds meer zorgen begon te maken over zijn wegblijvende broer. De secretaris besloot zelfs terug de berg weer op te fietsen, zich onderweg zorgen makend over alle mogelijke onheil die de penningmeester zou kunnen zijn overkomen.
Maar ook op de top geen penningmeester. Enfin: de gsm (die normaal uitstaat onderweg) bood uitkomst. De penningmeester stond op de brug van Portomarin te wachten op de secretaris.
Strakke secretaris
Geen kunst, maar wel een anekdote voor de liefhebbers van de wat volksere cultuur.
In Gonzar is het koffietijd. Nu transpireert de secretaris nogal gemakkelijk en als hij zich inspant zelfs overmatig. De bar in Gonzar ligt bovenaan een flinke heuvel. De combinatie van strakke wielerkleding en vocht maakt blijkbaar dat sommige (edele) lichaamsdelen zich duidelijjk aftekenen. Voor bardame Pilar aanleiding om met de aanwezige clienteel in het Gallego (taal van Galicie) een discussie te beginnen over de vermoedelijke omvang ervan.
Als ze merkt dat de secretaris zich aardig in het Castillano kan uitdrukken en ook laat blijjken dat hij de discussie begrepen heeft, kijjgt ze eerst een rood hoofd. Maar de secretaris kan er wel mee lachen en dan wil Pilar wel op de foto.
 |
| Bardame Pilar schat de secretaris hoog in |
In Melide heeft de secretaris inmiddels geen droge draad meer aan zijn lijf, dus op advies van de penningmeester - en om platvloerse discussies aan de bar te vermijden - steekt hij zich in droge kleding.
 |
| Santa Maria in Melide |
Verder vormt een achtergelaten hond (geen Hector of Nelson) die de bezittingen van een pelgrim moet bewaken - en dat voortvarend doet - het enig teken van leven.
 |
| Pas op de hond |
Helaas, ons best gedaan om kunst te scoren, maar tevergeefs.
Dan maar een plaatje van de voor Galicie typische Horreos, bedoeld om mais in te drogen.
In Arzua daarom meteen maar intrek genomen in een mooi modern hotel (met stromend water uit een kraan en elektriken schel) en wifi natuurlijk. De uitbaters zijn twee gezellige broers die zich drukmaken om al die pelgrims die wel een kamer willen maar geen Spaans spreken. Hun lijfspreuk: No entiendo es no entiendo.
 |
| Onderkomen in Arzua |
Morgen de laatste 40 km naar het plein voor de kathedraal. De weg was dan weliswaar het doel, maar zonder doel heb je geen weg.
P.S. De Heleen (van het T-shirt) die gisteren een bericht op de blog achterliet komt voor op de blog van woensdag 16 mei (Een dagje samen fietsen). We ontmoetten haar in Navarette.
Buen camino Heleen. We hebben geen e-mail adres van je, maar laat nog eens wat van je horen.
 |
| Heleen |
Hartelijk dank voor de vele dagboekverslagen en mooie foto's. Excuses aan Mw Madou als ik (bij de penningmeester bekend onder nr 18001) haar geïrriteerd heb met mijn uitdagend commentaar. Onderliggende gedachte is dat je 'alles' puur kunsthistorisch kunt benaderen. Maar wie kent het verhaal achter de teddybeer die op het Cruz de Ferro is achtergelaten, wie weet hoeveel verdriet er achter een gedachtenisprentje zit, wie kan die oude Spaanse mevrouw vertellen dat het niet de bedoeling is om de monsterkoppen met het hoofd te beroeren. Kortom, wie legt er een aandenken neer bij het Cruz de Ferro voor een pelgrim in hart en nieren. Ik ga dat doen, over een paar weken.
BeantwoordenVerwijderenIk wens jullie nog een mooie laatste etappe (gaan jullie via de monto do Gozo?) en als jullie de hymne van onze Apostel willen meezingen kun ja alvast oefenen. Klik hier: http://www.caminhodesantiago.com/musica/archi/mus/hino_oficial_santiago.mp3
Edele ridders op het stalen ros, dat is wel een merkwaardige prestatie sneller te zijn dan het licht. Het moet een goed gevoel geven, ook al zij de kleren doornat - met alle gevolgen van dien! blijbaar zijn die gallegos wel kurieuzeneuzen maar als alles in de stralende lach van Pilar eindigt is het toch een plezante historie geweest. En dat de secretaris de oenningmeester verloren was is ook een straf verhjaal maar het illustreert wel hoe groot de broederliefde is. Vandaag ben ik met Maria naar Antwerpen geweest voor een tentoonsteling in het Maagdenhuis en je zal het niet geloven: het was 30 graden warm! We kunnen dus concurreren met de brouwerbroeders. In het museum maakten we kennis met drie leden van het Vlaams Genootschap. een ervan wsa lange tijd hospitalera geweest in Los Arcos en Luc Vermoesen, die ook gids in de stad is, was op de opening van het Julianusgasthuis op 30 maart jl. en herinnerde zich nog goed Adrie. Via hem (die ik toen helemaal niet kende) heb ik de foto gekregen waar zij met Hugo Morael, Joost en Hetty op staat. De wereld wordt kleiner en kleiner, mede ondanks of dank zij de wifis. Ik heb tevergeefs gezocht naar het blogbericht van Heleen of heeft den blog een verborgen zijspoor? Jammer van Melide en ook jammer van de donas in Vilar de donas. Misschien komen alle fraaie muurschilderingen jullie dromen opvrolijken. In Arzúa moet je alleszins kaas eten. De stad is bekend voor de jaarlijkse Feria van de kaas en sommige kazen hebben een zeer suggestieve ( maar dan vrouwelijke) vorm. Vraag het maar aan Pilar!
BeantwoordenVerwijderenEn bollen jullie morgen de stad van de apostel binnen? Ik krijg nu al kippenvel als ik jullie zie staan voor de kathedraal op het mooiste plein van de wereld. De "Goria" zal nog wel in de steigers staan en maestro Mateo kan je ook geen kopje geven (= de schuld van de kanunniken, die dit heidens vinden). Omhels Santiago voor mij, por favor, zelfs al moeten jullie een half uur aanschuiven om in het camarín te komen. Hij is tenslotte het einddoel van jullie tocht. Ik hoop ook dat je even kennis kan maken met Willy, al heeft hij de hele week en ook volgende week Oikoten-mensen over de vloer. En speciaal voor de secretario: que buen proveche in de Reyes Católicos.
Ik kan bijna niet wachten tot morgen om den Blog te lezen en de mooie foto's te zien. Muy buen camino voor het laatste stukje.
¡ ULTREYA !
Hallo Pa en André,
BeantwoordenVerwijderenHierbij eindelijk een bericht uit het zonnige Lexmond. Het is alweer even geleden dat jullie in casa Brouwer overnacht hebben. Dagelijks hebben wij met heel veel plezier jullie verhalen gelezen en in gedachten hebben wij ook met jullie meegefietst. Wij zijn supertrots op jullie en vinden het een prestatie wat jullie hebben bereikt.
Morgen is het zover: de laatste etappe naar Santiago en hierbij komt er ook een eind aan jullie lichamelijke fysiek zware en emotionele reis. Wij wensen jullie hierbij veel succes en GENIET van het moment.
Le deseamos una buena etapa y una llegada segura en Santiago
Un saludo cordial y dulce de Tom, Sonja, Collin y Mandy
" Gebroeders" Brouwer,
BeantwoordenVerwijderenBedankt dat jullie ons vermaakt hebben met jullie belevenissen.
Ik heb ervan genoten.
Ik wens jullie morgen een mooie aankomst in Santiago.
Lieve pelgrimsbroeders,
BeantwoordenVerwijderenwat zou ik graag met jullie via de portico de la Gloria de kathedraal binnengaan, onze geliefde apostel omhelzen, zijn graf bezoeken, de pelgrimsmis bijwonen om 12.00 uur, de Compostela halen indien mogelijk ook voor Adrie en daarna genieten van de stad; in de zon op het plein, in de vele steegjes en straten, in de vele restaurantjes.
Zeer gefeliciteerd, prachtige tocht en heerlijke verslagen,
besos gordos y un abrazo fuerte!
Beste Buurman Bas en André,
BeantwoordenVerwijderenHeb nu in 2 dagen jullie gehele blog gelezen..... Hoewel ik als lid op deze blog sta heb ik geen mail ontvangen van jullie mooie en leerzame stukjes over dit "fietstochtje". Maar gelukkig net op tijd de juiste site gevonden om jullie aankomst in Santiago "live" mee te maken. Geweldige ervaring. Geniet er nog van!
Groetjes,
R'8