Het is nog koud als de pelgrimbroers op de fiets stappen. Bijkbaar houden de nonnen van Sainte Clara niet van vroeg opstaan. Maar laten wij de zustersvoortaan met rust, straks gaan ze nog denken dat wij alleen maar met hen lachen.
In de Rue Citadelle klonk om kwart voor zes al het geschal van een trompet. Niet vanwege een oud ritueel, zoals de secretaris dacht, maar bij navraag bleek het om een losbandige zoon van de buurvrouw te gaan die de weg kwijt is.
De secretaris - die een liefhebber is van het Nederlandse lied - zong meteen:
Jan Klaassen was trompettter in het leger van de prins
hij marcheerde van Den Helder tot Den Briel
hij was geen held en hij hield niet van het krijgsgeweld
maar trompetter was hij wel in hart en ziel
De penningmeester had die nacht slecht geslapen omdat hij zich zenuwachtig maakte voor de klim naar de Alto Inbaneta (1060 m), ook wel Roelandspas genoemd. In 778 rustten de legers van Karel de Grote hieruit na enkele veldslagen tegen de Moren. Karel hoorde hier het trompetgeschal van ridder Roeland, de aanvoerder van de achterhoede, toen deze door de Basken werd aangevallen en verslagen.
 |
| De penningmeester fietst Spanje binnen |
De zorgen van de penningmeester waren echter tevergeefs, want hij vloog de berg op. De secretaris kon hem nauwelijks bijhouden. Hij besloot daarom te bluffen en met zijn bolletjestrui om de schouders af en toe eens demonstratief voor de penningmeester uit te rijden. Een taktiek die bleek te werken, de penningmeester koos eieren voor zijn geld. maar desondanks een knappe prestatie van de penningmeester die voor het eerst van zijn leven een col opfietste. De adelaar van Almere is geboren.
 |
| De secretaris op de top |
 |
| Monument op de top van de Roelandspas (het zwaard dat erbij hoorde is helaas gestolen) |
In Roncesvalles is er een hartelijke ontmoeting met de vrijwilligers van ons genootschap die er hospitalero zijn. Als oud-hospitalero hoefde de penningmeester niets betalen, maar daar wilde hij niets van weten.
De herberg in het klooster is verleden jaar volledig vernieuwd, maar de penningmeester en secretaris mochten in de oude herberg slapen. Een herberg alleen voor jezelf. De secretaris zong meteen:
Een eigen huis een plek onder de zon
en altijd iemand in de buurt die van je houden kon
Alleen dat laatste ontbrak. Ja, de penningmeester, maar dat was toch meer broederliefde en dat bedoelde de secretaris niet. Maar, wat zag hij toen hij uit de eigen herberg kwam? Annemie die op een bankje een broodje zat te eten. Annemie uit Rijcekvorsel met wie hij gisteren nog een glazeken pastis had gedronken. Annemie die hem gisteren had uitgelegd waarom ze niet wilde wachten. Ook vandaag wilde Annemie niet wachten. Zelfs niet op de secretaris. Ze ging weer verder.
De secretaris voelde echter dat hij haar nog vaak zou zien tijdens deze camino. Hoog in de lucht sloeg de korttenige adelaar het tafereel goedkeurend gade.
 |
| Klooster In Roncesvalles |
 |
| Onze apostel in de kerk van Roncesvalles |
De legende van de Pyreneeen
Er is een mooie legende over hoe de Pyreneeen aan hun naam gekomen zouden zijn. De secretaris heeft deze daarom gekopieerd van internet.
Lang geleden heerste Tubal over het Iberische schiereiland. De slechtste van alle monstergoden, Geryon, veroverde van hem de kroon en wilde regeren over het schiereiland. Aangezien Geryon prinses Pyrene,Tubals dochter, wilde bezitten vluchtte zij uit angst weg en verborg zich op een berg in een streek tussen Spanje en Frankrijk.
Geryon stak de berg in brand met de bedoeling haar te doden. De vlammen waren zo hevig dat ze ontaardden in vuurstromen die van de berg naar beneden kwamen en alle leven op hun weg verschroeiden. Een gigantische zwarte rookwolk steeg hoog op in de hemel en was van zeer ver te zien.Herakles, die in de buurt was voor het uitvoeren van zijn tiende opdracht, merkte de rookwolk op, ging erop af en hoorde het gehuil en wanhopige roepen van de prinses. Haar tranen creëerden de bergmeren. Hij stak zijn hand in de vuurzee en probeerde haar te redden. De prinses had nog net de tijd om hem haar verhaal te vertellen, waarna ze stierf.
Herakles was zo onder de indruk van de mooie prinses en haar verhaal dat hij rond het dode lichaam een mausoleum begon te bouwen. Hij stapelde alle stenen en rotsen die hij in de buurt kon vinden op elkaar. Het resultaat was een bergketen die hij doopte met de naam 'Pyreneeën', ter nagedachtenis aan prinses Pyrene.
Proficiat voor de arend van Almere. Dat zullen niet velen je nadoen, Bas! Zelfs niet de lieden in een bolletjestrui! Het moet een heerlijk thuisdkomen geweest zijn in Roncesvalles en dan nog in eigen herberg mogen slapen.¡ Estupendo !Even een speciaaltje voor André: de nonnen van sinte Clara bidden opdat het KLAAR weer zou zijn. Met warm of koud houden ze zich niet bezig.Laat ze nu maar een beetje met rust anders worden ze ziek van al die eieren. En Roeland blies niet op een trompet maar op een ivoren slagtand, wat men noemt een "olifant". In verschillende musea kan je nog dergelijke blaasinstrumenten zien, allemaal van Roeland, zegt men. Maar je hebt lustig gezongen over de trompetter en blijkbaar was je onstuitbaar in andere liedjes. Het verhaal van Pyrene is heel mooi. Toen ik het vorig jaar op internet las was er nog geen sprake van de bergmeren die ze schiep met haar tranen. De internetmakers werken duidelijk hun informatie bij. Hebben jullie de kruisjes gezien, geplant op de plaats waar Karel de Grote knielde en in de richting van Santiago keek? En hebben julllie er ook een kruisje geplant en geknield?
BeantwoordenVerwijderenNu zijn de Brouwerbroeders in het Spaanse land, con mucho gusto, denk ik. Ja, ik denk dat je Annemie nog vaak zal zien, wellicht meer dan de korttenige adelaar! Vandaag kreeg ik een Spaans versje toegestuurd, vrij vertaald: "Toch staat er een briesje en doet de as opgloeien, niet echt fel, maar toch voldoende; en op dit moment krijgt de dag schitterend zijn ware dimensie".
Moge het briesje blijven waaien en de as blijven gloeien. Zo zal elke dag zijn eigen schittering uitstralen. Heel benieuwd waar jullie morgen zullen arriveren. Bolle notjes!
¡ ULTREYA !