zaterdag 26 mei 2012

Wilt u afruimen?

Het plein voor de kathdraal is de plaats van de ontmoetingen.

Twee fietsers arriveren.
Hebben we die niet op de Cruz de Ferro ingehaald? vraagt de secretaris.
Nee, zegt de penningmeester beslist.
Toch hebben ze een bekend gezicht, houdt de secreratis vol.
Het blijken Marijke en Arno die in Alkmaar bij de secretaris om de hoek wonen.

Marijke en Arno uit de Alkmaarse wijk Daalmeer


In restaurant don Jaime zitten Isa en Beijers uit Zuid-Afrika naast ons. Donderdag waren ze onze buren op het terras in Arzua. Ze hebben de laatste 40 km in één keer gelopen.
Isa en Beijers wonen al tien jaar samen en drijven een hotel/restaurant. Onlangs zijn ze getrouwd en de camino is hun huwelijksreis.


Isa en Beijers


Zaterdag arriveren Joop en Ada uit Woensdrecht die ons genootschap te commercieel vonden.

Ada en Joop met vlaggetje van Vlaams genootschap voorop


Na de pelgrimsmis ontmoeten de pelgrimsbroers Martin en Jan. En als even later de korttenige adelaar hoog over de Praza do Obradoiro vliegt kan ook Annemie niet ver meer weg zijn.
Ze waren met enkele onderbrekingen onze 'reisgenoten' vanaf Les Landes in Frankrijk. Soms zagen we elkaar een paar dagen niet en dan was er steeds weer die onverwachte hartelijke ontmoeting.
In Santiago gebruiken we de lunch met elkaar.

Annemie, Martin en Jan


Annemie is deze laatste dag doornat geregend.
Dat zal zijn om al mijn zonden weg te spoelen, aldus Annemie.

Marian uit San Francisco viel op het terras in Arzua op door haar gloednieuwe beige outfit waar geen spatje modder op zat.
Vandaag heeft ze weer een nieuw zwart setje aan.

Marian uit San Franciso samen met onze Jan

In het museo van de kathedraal is een mooie bibliotheek met werken uit de twaalfde tot en met de negentiende eeuw. De secretaris, in een vorig leven bibliothecaris, vraagt netjes aan een suppoost of hij een foto mag maken.
Nee, dat mag helaas niet, en overal hangen camera's, aldus de suppoost.
Maar zegt hij op neutrale toon. Ik ga nu even twee minuten weg.

Bibliotheek in kathedraal

Vanaf de galerij van het museum is  er een mooi uitzicht op het plein waar het vanwege de regen stil is.


Verregend Praza do Obradoiro

En natuurlijk fraaie beelden van de apostel.

Anoniem, ca 1500


En des avonds geen pelgrims maar uitgaanspubliek op het plein.


De secretaris fotografeert maar een zwarte kat.



Volgens een oude traditie krijgen de eerste tien pelgrims een gratis maal in Los Reyes Catolicos, vroeger het pelgrimshospitum, tegenwoordig een luxe parador tegenover de kathedraal.
De gebroeders Brouwer gaan straks proberen bij de eerste tien te horen.


In de kou wachten op een gratis maaltijd bij de parkeergarage
.
Zelf eten in de keuken halen



In de comedor voor de pelgrims in Los Reyes Catolicos

En het is gelukt. In de Parador is het eerst zelf eten halen in de keuken en dan eten met Pablo en Jovenita uit Valencia, Jake en Stephanie uit Washington (maar de laatste drie jaar woonden ze in Korea waar ze Engelse les gaven), Marianne en Bettina uit Duitsland, onze Annemie en een wat eigenwijze Pakistaan van wie we de naam niet hoeven te weten.

Het was een bijzondere belevenis, maar zoals de penningmeester aan het eind vroeg:
Wilt u afruimen?

Op weg naar de uitgang stootte de secretaris nog zijn hoofd aan het lage plafond. Van schrik kuste hij nog maar een keer de bruid.

Bruiloft in de Parador


Dit was de voorlaatste aflevering. Er komt nog één epiloog, maar wellicht pas maandag als de beide pelgrims weer veilig thuis zijn. 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten