Wilt u afronden?

Zondag 22 april Noyon – Senlis 68 km

Zondag is voor onze beide pelgrims een halve rustdag. En helemaal als het des middags Luik – Bastenaken – Luik is. Onze broers wilden ook wel eens anderen zien fietsen, daarom niet gedraald en al vroeg uit de veren. De secretaris had een goede nachtrust genoten na het vakkundig verwisselen van een band bij de penningmeester. Kon die tenminste zien dat de secretaris nog wel wat meer kon dan de statuten citeren of de in- en uitgaande post behandelen.

De zondag deed zijn naam eer aan. Onder een strakblauwe lucht fietsten de helden door de bossen boven Compiegne. Lange rechte wegen waar grote borden waarschuwden voor groot wild. Eigenlijk net de Rendierstraat, maar dan zonder rendiersoep.

De penningmeester en de secretaris wilden over hun eigen schaduw heenkijken, maar dat wilde niet zo lukken.

De route voerde verder door uitgestrekte bossen met de karakteristieke lange rechte wegen die in knooppunten van acht (carrefour) bij elkaar komen.

Bijzondere wegwijzers wezen de weg, vogeltjes floten en spechten klopten op de bomen.  Af en toe werden de beide pelgrims ingehaald door heren van middelbare leeftijd op racefietsen. Ander verkeer was er niet.

In de Jacobskerk in Compiegne was het even zoeken naar de jacobalia, maar uiteindelijk bleek onze apostel boven het orgel zijn standplaats te hebben.

Voor het buitenrijden stopten de pelgrims nog even bij een epicerie waar de penningmeester in eerste instantie een muntstuk van 1 cent als wisselgeld weigerde. De secretaris  wilde uitleggen dat men in Nederland meestal bedragen op een veelvoud van vijf cent afrondt, maar hij kon niet op het woord komen. Arrondir hielp de kruideniersvrouw hem. Ah,  dat moest hij onthouden voor als iemand nog eens lang van stof was. Wilt u afronden?

Na Compiegne glooiende akkers en gele koolzaadvelden waarboven zich donkere wolken samenpakten. De lucht werd steeds dreigender en juist voor Senlis werden onze helden in het open veld overvallen door een fikse hagelbui.

Enfin: nog de ganse middag de tijd om alles in het hotel te laten drogen. De secretaris en penningmeester gaan nu afronden om op France 3 naar La Doyenne te kijken. Eens kijken hoe anderen zich door regen en wind heen fietsen.

Morgen gaan onze beide pelgrims naar Parijs.

P.S. Hier een bericht voor onze dagelijkse volger Mireille Madou.

Sint Elooi was wel thuis in Noyon, maar hij baat daar tegenwoordig een driesterrenhotel uit en de prijsstelling kon geen genade vinden in de ogen van de penningmeester. Dat hij een vroom onderdaan was van koning Dagobert, wisten wij niet. We hadden koning Dagobert al wel ontmoet in Les Rues de Vignes, het vroegere Vinchy dat in 640 door hem aan de abdij van Saint Pierre-et-Paul in Cambrai werd geschonken.  Maar eerlijk gezegd hebben wij dat ook maar uit een boekje. Wij kennen vooral Dagobert met zijn geldpakhuis uit de Donald Duck. Iets wat onze penningmeester erg aanspreekt.

Awel, doe zo voort met ons dagelijks een berichtje te sturen en neem nog een friandise namens ons.

Tweede P.S. Naast de verkiezingen is het treinongeluk in Amsterdam hier ook  groot nieuws op televisie.