Best wel goed bezig

Lexmond – Breda 82 km

De penningmeester en de secretaris waren goed bezig vandaag. Eerst brachten zij, Mandy en Collin, de kleinkinderen van Bas naar brede basisschool De Bijenkorf. Daar mochten opa  Bas en zijn vriend André van meester Raymond een spreekbeurt voor groep 5 houden over de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Leuke vragen ook van de kinderen:

Doen jullie het voor een record?

Nee, voor ons gaat het om de reis er naar toe.

In ieder geval waren de secretaris en penningmeester goed bezig in de geest van het beleidsplan 2010-2015, het bettrekken van de jeugd bij het pelgrimeren.

Vervolgens gingen onze beide docenten langs het Merwedekanaal naar Gorinchem waar zij de pont naar Woudrichem namen. De secretaris declameerde hier voor de veerlieden het mooie lied van drs. P.: de Veerpont

Wij zijn hier aan de oever van een machtige rivier
De ene oever is daarginds en deze hier is hier
De oever waar wij niet zijn noemen wij de overkant
Die wordt dan deze kant zodra wij daar zijn aangeland
Dus dat is dus de overkant onthoud u dat dus goed
Want wat is van belang voor als u overvaren moet

Bij de volgende pont – Dussen – Sprang Capelle hielden onze beide db-leden zich bezig met een andere taak volgens onze statuten: het geven van informatie over de weg naar Santiago de Compostela.

Op welk budget moet je per dag rekenen? Vroeg een racefietser.

Dat lijkt me typisch een vraag voor onze penningmeester, antwoordde de secretaris.

Vervolgens was het al weer tijd voor een ander wezenlijk onderdeel van de pelgrimage: ontmoeten.

Wat  bent u aan het doen? Vroeg de secretaris aan een man met een indrukwekkende telelens op statief bij een spoorwegovergang. Wacht u op een ernstig treinongeluk?
De man wilde met zijn lens testen hoever je kon  kijken en richtte zijn apparaat daarom tussen de rails.
Enfin: onze beide helden bereikten tegen de klok van twee Ulvenhout waar de secretaris de penningmeester het graf van zijn ouders toonde.


Begraafplaats De Bieberg

Hierna was het tijd voor een bezoek aan de voorzitter van ons genootschap, Joost Bol, en zijn vrouw Hetty. Na een geanimeerd samenzijn met het complete db, werden wij uitgewuifd door Hetty die ons een doosje eieren meegaf van haar eigen  kippen. Dat werd nog een hele klus voor de secrtaris om die veilig over de kasseistroken te loodsen.

En toen naar het Begijnhof in Breda waar Maria van Hassel ons gastvrij onderdak verleende.

Maria en Bas

De secretaris wilde graag naar Cafe de Bruine Pij, in zijn jeugd the place to be. Hier zat altijd een grote witte papegaai pinda’s te knagen waarna hij de lege dop met zijn bek het cafe in schoot.

Helaas bleek bij navraag dat de papegaai was overleden.

En het mag ook niet meer, een dier in een cafe, zei de barman.

Inderdaad, de leuke dingen in het leven zijn slecht voor de gezondheid of zijn illegaal

Met die vrome gedachte gingen onze beide pelgrimsbroers vredig slapen. Benieuw wat zij morgen weer voor nieuwe avonturen meemaken.