Maar je kunt wel van ze verliezen, aldus onze Nederlands/Spaanse filosoof J. Cruijff.
Kom ik gisteren terug van mijn blog schrijven in het café, zit de albergue vol met Italiaanse vrouwen, een Spanjaard uit Madrid en een echtpaar uit California.
Zijn allemaal in één keer uit Pontedeume komen stappen.
Tussen Antje en mij is een vrouw uit Boston komen liggen. Ze denkt dat Rembrandt een ancestor van haar is en gaat daarom volgende maand naar het Rijksmuseum. Ze gaat samen met een vriendin die relaties heeft met het Pulitzer hotel, dus ze kan zich maar twee dagen veroorloven. Leuk zo iemand met relaties, die daardoor haar vriendin op kosten jaagt.
En ondertussen maken de Italianen steeds meer lawaai, allora, ayuto!! Nee, daar kun je niet van winnen.
Ondanks de rumoerige Italianen toch redelijk geslapen. Wel passeerde de ganse nacht een matriarchaat van schimmen langs mijn bed, op weg naar het toilet (en terug).
De etappe gaat vandaag 28 km naar Bruma. Dat is veel te ver, dus ik vertrouw maar op de herberg van Antjes vader. Inmiddels zelf informatie ingewonnen en er is inderdaad een Albergue in Presedo (halverwege Betanzos enn Bruma), hospitalera is Marie Jose. Er zijn geen voorzieningen in het dorp, maar voor 4 euro extra bezorgt Bar Julia een maaltijd in de herberg, of je kunt taxi Jorge bellen en er zelf gaan eten.
En in de herberg van Bruma is er ook niets, maar daar kun je diezelfde Bar Julia bellen (en wellicht diezelfde taxi Jorge).
De blog is vroeg vandaag. Zit in het café van Betanzos te wachten tot het museum open gaat. Eens kijken of ik met een accreditatie van mijn vaste volgster op zak de directeur te spreken kan krijgen.
Weet niet of er vanavond wifi in Presedos is, maar de blog van vandaag is er in ieder geval.
Misschien tot vanavond. En hopelijk bereik ik veilig de eindstreep want achter mij hoor ik de weervrouw over chubascos, tormentas en hoeveel litro por cuadrado er al gevallen is.
Moet maar snel een mandje eieren naar de Arme Klaren gaan brengen.! Wonen die hier ergens in de buurt, Mireille?
Hallo broertje,
BeantwoordenVerwijderenLeuk om de weblog, na thuiskomst van een korte vakantie, weer te volgen. Voelt weer vertrouwd aan. In plaats van bellen nu maar op deze wijze communiceren.
Ik heb de verslagen gelezen en ook de kaart van Noord Spanje er maar bij gehaald.
het is een beetje onduidelijk hoe je etappes een beetje zijn verlopen. Maar ik ken deze camino niet zo. Maar dat het weer, natuur en de bergen zwaar zijn, is wel duidelijk. Maar je bent natuurlijk ongetraind, dus geef je zelf wat tijd en dat doet je ook, lees ik uit de verslagen.
Maar het belangrijkste is, dat je weer in de running bent en weer onderweg in je geliefde Spanje.
Nu geen tegenwind op de fiets zoals samen vorige maand om het IJsselmeer heen, maar zware omstandigheden in de bergen. Het zal je weer verder vormen.
Daar wordt je ................... van.
Ik hoop en verwacht dat je er toch nog van kan genieten en dat de ontmoetingen met de dames (wat hebt je toch met vrouwen) voorspoedig mogen verlopen en dat ze niet na binnenkomst in de herberg of hostal en douchen weer verder trekken zonder te betalen. Je snapt wel wat ik bedoel. Maar dat terzijde natuurlijk.
Buen Camino en weer tot horens en tot ziens.
Broerderlijke groeten en natuurlijk ook van Sonja,
Bas