Sloot ik gisteren in mijn hostal in Pontedeume juist mijn blog af en wilde naar de mis in de Santiago-kerk gaan, vraagt Chloe of ze erbij mag komen zitten. Een veel voorkomend probleem voor de pelgrim, weten we inmiddels uit de mirakelen van Sint-Jakob. Je bent vol vrome gedachten op pad en dan komen er allerlei verleidingen op je weg. Chloe (het trema er even zelf bijdenken, want ook de alt-toetsen reageren niet) is 22, komt uit London en heeft haar boy friend thuisgelaten, want ze wil mensen ontmoeten. Een verstandig meisje.
Wie is die Saint James eigenlijk? wil ze weten. Tja, wat moet je daar nu weer op antwoorden? De moderne mens gaat zonder historisch besef op pad. Enfin, het hele verhaal maar verteld als ware ik zelf op het Iberisch schiereiland aan het prediken. Hopelijk zo mijn zonde weer wat goedgemaakt.
Vervolgens samen gegeten en zo werd het met de verhalen over onze apostel nog een gezellige avond.
Tja, als je woensdag Daphe ontmoet, moet je daarna Chloe wel ontmoeten. Vanmorgen Maria ontmoet, benieuwd of ik nu morgen Jozef ga zien.
Vanochtend was het minder geslaagd. De Arme Klaren waren weer flink met mijn voeten aan het spelen. De barman had juist vakkundig een bocadillo jamon voor me gemaakt (hij sneed vakkundig stukken ham van een varkensdeel op een statief) tot hij naar buiten keek en zei: Agua. Het was net als gisteren, lekker droog zitten ontbijten en precies op het moment dat je weg wilt gaan, gaat het regenen.
Vanuit Pontedeume gaat het stijl omhoog. Na die eerste dag van gisteren waarop ik teveel had gelopen, ben ik nog steeds moe. Het gaat ook steeds harder regenen. Bovenop de heuvel staat Chloe te schuilen. We lopen even samen verder, maar haar tempo ligt duidelijk hoger. Of het goed is dat ze vast doorloopt naar Betanzos? Is that how it works on the camino? Ja Chloe, zo werkt dat. Geen probleem en ik ben blij dat ik weer in mijn eigen tempo kan lopen. Dat tempo zakt steeds meer en als ik na 12 km Mino kom binnengestrompeld (de tilde boven de n er zelf bijdenken) besluit ik hier te blijven. Neem mijn intrek in een chique hotel aan zee, maar eigenlijk heb ik daar al weer spijt van.
De goedkope hostals zijn zeker zo gezellig.
De hele middag voel ik de vermoeidheid in mijn benen. Een goede les voor de volgende keer, eerst trainen en de volgende keer rustig beginnen op de eerste dag. Dingen die ik al lang weet, maar toch handel je er niet naar.
P.S. Helaas zijn de volgende blogs zonder plaatjes. Mijn software is inmiddels verouderd en ondersteunt de blog onvoldoende, maar door die verouderde software kan ik onderweg ook geen nieuwe uploaden. De paradox voor de moderne mens.
¡ Hola André ! Is het Klara zelf of zijn het haar arme Klaren? Je wordt wel beproefd en in de Voz voorspellen ze nog meer water. Maar je dapperheid zal beloond worden, althans zo staat het in de mirakelen te lezen. Wat goed dat je Chloe wat historisch besef hebt bijgebracht> Nu weet ze tenminste naar wie ze onderweg is. Ik wil ze de kost niet geven al die "pelgrims" die naar Santiago trekken en niet weten wie hij is. Dat zijn wellicht ook de paradoxen van de moderne mens, zoals jij ze zo welsprekend noemt.
BeantwoordenVerwijderenZou het museum in Betanzos op maandag open zijn??? Het zou wreed jammer zijn als je het niet zou kunnen bezoeken. Maar je moet eerst zorgen dat je benen mee willen. Zo zie je maar weer hoe zeer de theorie verschilt van de praktijk. "Al doende leert men -(en al draaien keert men)".
En heb je al een Jozef tegen gekomen om de serie rond te maken? Er zijn blijkbaar toch nog pelgrims onderweg niettegenstaande regen en nattigheid en je hebt er tot nu toe elke dag een ontmoet. Het zal wel geen stormloop worden maar daar zit je ook niet op te wachten.
Hopelijk kan je morgen vrolijker nieuws melden!
Bolle notjes in Miño y Ultrrea,
Mireille