Zag hij soms beren op de weg?
De secretaris besloot zich er niet door van de wijs te laten brengen en vervolgde zijn tocht richting penningmeester. Bij het IJsselmeer kreeg hij het echter opnieuw te kwaad. Hij besloot alvast te anticiperen op het Spaanse ritme door een siësta te houden.
En nadat hij bij Uitdam een mooi plekje gevonden had, droomde hij langzaam weg terwijl de golven tegen de dijk klotsten. In zijn hoofd hoorde hij vaag nog de echo van dat mooie Spaanse gedicht.
Quiero enseñarte un camino en el mar
Un lugar donde nadie ha podido llegar
Donde el viento es amigo
La brisa un suspiro
Que abraza tu cuerpo, pequeña, al pasar.
Zo droomde de secretaris vredig verder. Hij dacht niet aan opzeggende leden, hij dacht niet aan de achterstallige post, hij dacht niet aan statutenwijzigingen. Kortom: de secretaris was in harmonie met zichzelf en zijn omgeving als ware hij de ideale pelgrim.
Waar dacht de secretaris dan wel aan? Aan het gedicht dat zojuist nog in zijn hoofd zat en waar hij op wegdroomde.
Maar ineens was de secretaris weer wakker. Hij herinnerde zich nu waar dat gedicht vandaan kwam. Van de cd: Julio Iglesias, 24 greatest hits.
Kortom: hoog tijd dat er weer enig niveau in deze weblog komt. Daarom gaan de pelgrims Brouwer volgende week naar Haarlem waar zij zich na een bezoek aan het Sint Jacobs Godshuis laten meenemen in de wereld van de jacobalia.
Volgt u ons dan weer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten