Weer vroeg uit de veren en eerst langs de San Isidore (onder andere beschermheilige van het internet) om hem te bedanken voor de wifi elke dag. In de kerk zitten verspreid over de banken al vrome mensen te bidden, dus om hen niet te storen geen foto van onze beschermheilige gemaakt.
 |
| San Isidoro |
 |
| ??? |
Voorts maar weer langs het oude pelgrimshospitaal bij de rivier dat nu dienst doet als Parador (luxe hotel). Parador kom van Para dormir leerde Mireille ons vandaag.
De secretaris kende die betekenis niet. Wel de oorsprong van de vele franse hotels die Au lion d'or heten. Dit heeft niets met een gouden leeuw te maken (ook in Nederland heten diverse etablissementen zo), maar met het feit dat het slapen in een bed vroeger een nouveauté was (au lit on dort). Le lion d' or is een verbastering hiervan.
 |
| Het vroeger pelgrimshospitum dat behoorde aan de zwaardridders van Sint Jacob |
Dan de stad uit richting het zuiden. In tegenstelling tot de wandelaars gaan de meeste fietsers niet langs Virgen del Camino om zo de drukke N120 te mijden.
Er staat een straffe noordwesten wind tegen (gaan de Arme Klaren daar ook over Mireille?) en de temperatuur komt vandaag niet boven de acht graden.
Dat wordt hard werken voor de beide pelgrims.
De Jacobskerk in Villar de Mazarife heeft een bijzondere vorm, het lijkt wel een vesting.
Als de klok elven slaat, laten de ooievaars zich niet van de wijs brengen.
Ze weten in ieder geval waar de klepel hangt, aldus de penningmeester.
 |
| Jacobskerk in Villar de Mazarife |
Na het dorp fietsen de pelgrims een stukje mee met Kenneth uit Den Haag. Hij is pas vijftien dagen onderweg en fietst rond de 150 km per dag. In Frankrijk voelde hij zich meer thuis dan in Spanje. In het dorp wilde hij zojuist een broodje bestellen, maar door taalproblemen lukte dit niet.
 |
| Kenneth met een lege maag |
In Hospital de Orbigo de fraaie romeinse brug met achttien bogen. Midden op de brug stond vroeger ridder Don Suero die voor zijn geliefde andere ridders die wilden passeren uitdaagde voor een duel.
 |
| Ridder op brug |
Als dank voor zijn overwinningen schonk hij zijn halsketen aan de kathedraal van Santiago waar het het borstbeeld van de apostel siert. Maar zoals we zojuist geleerd hebben (zie het bericht van Mireille hieronder) niet de hals van Jacobus de Meerdere, maar Jacobus de Mindere.
 |
| Hospital de Orbigo |
Tja, de kathedraal in verschillende bouwstijlen en het museum De los caminos in het Gaudi paleis, op maandag allemaal gesloten. Door het hek van het Gaudi paleis zijn nog drie figuren in de tuin te zien. Wellicht kan onze Mireille die nader duiden?
De beide pelgrims moeten zich dus maar vermaken met enkele romeinse opgravingen vlak voor de deur van de albergue. (Albergue Siervas de Maria met een prettige sluitingstijd van 23.00 uur. Dat zijn tenminste christelijke tijden!).
 |
| Mooi maar gesloten |
Gelukkig worden ze verrast met een standbeeld waar onze vriend de korttenige adelaar een leeuw aanvalt. Een dappere poging, maar gevreesd moet worden dat de adelaar hier zijn tenen wat overspeelt.
 |
| Een dappere poging maar wellicht tot mislukken gedoemd |
 |
| secretaris betast pijnlijke heup |
Dan maar bij de supermercado een paar blikjes bier gekocht en bij de panederia een kistje mantecada. Dat zijn kruimelige hartige koekjes - een specialiteit van Astorga - die in de verte doen denken aan de mattetaart uit Geraardsbergen, aan het begin van deze tocht.
Als hangouderen zitten de penningmeester en secretaris op een bankje op het Plaza Mayor. Het is maar goed dat zij incognito zijn, anders zouden onze leden nog denken dat het db daar de contributie zit te verteren. (Als in het liedje Geef mij maar Amsterdam van Johnny Jordaan: klaverjasclub schoppen negen ging een weekje naar Parijs om de contributie te verteren).
Jean-Mairie en Pyrenne uit Besancon (dat u niet denkt dat we alleen met landgenoten praten) voegen zich bij het db om het mannetje en het vrouwtje op de klokketoren van het stadhuis het hele uur te zien slaan.
 |
| Jean Marie en Pyrenne wachten op het hele uur |
Een duitse pelgrim heeft op de camino een nieuw lief opgedaan en vindt dat er nu ook wel een paar nieuwe schoenen afkan.
 |
| Duitse pelgrim met nieuw lief en dito schoenen |
En zo de mensheid in het algemeen en de pelgrim in het bijzonder observerend doden de secretaris en penningmeester de tijd tot het weer het uur is voor het avondmaal: streekgerecht cocido maragato dat er op de plaatjes voedzaam en vet uitziet.
Morgen de klim naar Cruz de Ferro (top op 1500 m) waar de pelgrim symbolisch een steen achterlaat ten teken dat hij een last van zich af heeft geworpen.
De secretaris trekt dan zijn bolletjestrui weer aan. Hopelijk krijgt hij het dan niet op zijn heupen.
P.S. Annemieke van de secretaris meldde dat er vandaag (maandag) een artikel over Adrie Dik in Trouw staat.
en, allerbeste broeders, wat zijn jullie er vroeg bij vandaag - maar er komt nog een vervolg vanavond heb ik begrepen. Toch maar even een berrichtje tikken. In de San Isidoro zijn altijd mensen aan het b idden omdat daar het Heilig Sacrament steeds uitgestald is in de monstrans. Dit is een privilege dat zeer oud is en de "Leonezen" houden er aan. In de middeleeuwen mochten de pelgrims ook in de kerk slapen en ter ere van San Isidoro (met O !) heeft men zelfs het tracee van de camino doorheen León aangepast zodat de pelgrims de heiligeuit Sevilla ook konden vereren. Dat standbeeld op het plein voor San Isidoro herinner ik me niet. Recent geplaatst?? Maar ik zal zoeken wat het kan betekenen. De ene figuur ziet er uit als een hoge geestelijke en het kostuum van de andere figuur ziet er, wat het silhouet betreft, 19de-eeuws uit. Even ook een puntje: oorspronkelijk (jaren '20 van vorige eeuw) zijn de paradores als staatshotels gebouwd om het inlandse toerisme in Spanje te bevorderen. Een Parador was een huis om te slapen: para dormir. Geleidelijk heeft de toeristische sector zich van de paradores meester gemaakt, vooral daar vele zijn ingericht in leegstaande kloosters of Moorse kastelen - er zijn ook enkele "morderne", vaak gebouwd op historisch belangrijke locaties. Door het succes ervan zijn ze duur geworden maar meestal toch nog goedkoper dan de 5-sterren hotels uit de privé-sector.
BeantwoordenVerwijderenDe halsketting van Suero de Quiniones is rond de hals van Jacobus de Mindere, het zogenaamde zilveren hoofd. Staat in de relieknkapel van de kathedraal. Voor het volgende nummer van "De Pelgrim" heb ik er iets over geschreven. De kerk in Vilar de Mazarife is zeer indrukwekkend. Ik heb ze nooit gezien. dank voor de foto. In Astorga zijn jullie zeker in het Museo de los caminos geweest en wellicht ook in het museum van de kathedraal. Hebben jullie ook het stadhuis gezien met de twee personages bij het uurwerk? Eigenlijk houden jullie nu - héél verstandig - een beetje een rustdag. De oogst aan Jacobussen zal groot zijn.
Ik kijk uit naar het avondverslag en wens penningmeester en secretaris een prettie tapa-uurtje met een goed glazeke en daarna een pelgrimsmaal? Slapen jullie bij de Broeders of zijn die er niet meer?
Nu een kleine "Ultreya" en straks weer een grote!
De Iglesia San Isidoro stond vorig jaar om deze tijd nog in de steigers. Mogelijk is toen een nieuw beeld op het plein geplaatst. In juni 2011 werd op de zijkant van het de Isidoro kerk een lasershow getoond. zie http://www.youtube.com/watch?v=JloZeHJP-Wg
BeantwoordenVerwijderenVan Xavier de Richemont een beroemde lichtkunstenaar. Het was geweldig om de geschiedenis van Leon te zien vanuit 'mijn' kamer in hostal Boccalino.
Jammer dat jullie Leon zo snel verlaten hebben. Neem dan maar een lekker stuk chocolade in Astorga.
Het belooft morgen prachtig fietsweer te worden richting Cruz de Ferro. Geniet ervan.
Ja, broeders, de maandag is nefast voor museumbezoeken- het is de officiële sluitingsdag. Jullie hebben geen chance gehad en dus ook geen oogst in de Jacobusakker. Al goed dat je nog de maragatos gezien hebt bij de horloge van het stadhuis. Iets is beter dan niets, wel een schamele troost. ik hoop dat jullie vóór de eenvoudige doch voedzame cocido toch van wat tapas con vino hebben genoten. Of niet? Tegenover Gaudi is (of was?) een goede bar. Intussen heb ik het standbeeld in León kunnen duiden. Het herinnert aan de FIESTA DE LAS CABEZADAS, het feest van de hoofdknikjes. Elk jaar, op de 2de zondag na Pasen, komt het stadsbestuur naar San Isidoro om zijn feest te vieren. Op de binnenplaats van het kloosterpand brengen ze een grote en mooie kaars van ongeveer 11 kg mee als offergave. Omringd door veel volk begint dan een debat tussen die van de stad en de kanunniken, debat dat luider en luider wordt en met veel hoofdknikjes gepaard gaat. Wie wint weet ik nog niet. Het zal wel de heilige Kerk zijn.
BeantwoordenVerwijderenIn de tuin van het Gaudio-paleis staan engelen. Voor zover ik kan zien houden ze de bisschopsinsignia in de handen: kromstaf, kruis en mijter. Het paleis was immers voor de bisschop bestemd maar, onbewoonbaar zijnde, heeft hij er nooit geresideerd.
Morgen dus naar het Cruz de Ferro waar moderne rituelen een eigen leven leiden. De steen die men op de hoop werpt was oorspronkelijk een rite de passage, een geste om de goden gunstig te stemmen op de reis en tevens een markering van de weg met een hoopje stenen. Het cruz de ferro is er geplant door San Gaucelmo die een oeroude ritus heeft verchristelijkt. Smijt dus maar geen zorgen op die hoop, wel een steentje voor Mercurius en San Gaucelmo, de patroon van de refugio in Rabanal. Nee, André, de Arme Klaren doen niets aan de wind ze zorgen enkel dat het klaar weer is. En wat een plezierige ontmoeting met de korttenige adelaar die het onderspit moet delven. Op de foto zie ik het wapenschild van Navarra. Welk soort monument is dit? Een of ander symbool van ook een of ander? Ik hoop dat "het bestuur" goed is uitgerust voor de komende klim en daarna de afdaling naar Molinaseca. Geraken jullie in Ponferrada met de burcht van de Tempeliers? En daarna komt de overheerlijke Bierzo waar men de beste kersen van de wereld heeft.
Inderdaad stond vandaag in "Trouw" een bladzijde-groot interview gemaakt door Co Welgraven over Adrie "een pelgrim in hart en nieren" met een grote foto: stralende Adrie in rode outfit. Een quasi volledige biografie. Daniëlle heeft ferm geholpen om dit voor elkaar te krijgen, uiteraard met de hulp van Gerrit. Een monumentje voor Adrie.
Lieve brouwerbroeders, ik wens jullie een voorspoedige tocht door wellicht het mooiste landschap van de camino. Je zal bij het cruz de ferro de grens overschrijden van León met de Bierzo en daar is het landschap liefelijk.
¡ ULTREYA !